حساب کاربری
زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
لینک کوتاه
زیاد بن ابیالجعد غطفانی اشجعی
آلِ اَبیالجَعْد، خاندانی
شیعیمذهب
است که گروهی از اعضای آن به روایت
حدیث
شهرت یافتهاند. یکی از شخصیتهای این
خاندان
، زیاد بن ابوالجعد میباشد.
فهرست مندرجات
۱ - معرفی اجمالی
۲ - پانویس
۳ - منبع
۱ - معرفی اجمالی
زیاد بن ابوالجعد را از راویان حدیث بوده
[۱]
اردبیلی، محمدعلی، جامعالرّواة، ج۱، ص۳۳۵، بیروت، دارالأضواء، ۱۴۰۳ق.
[۲]
امین عاملی، سیدمحسن، اعیانالشیعه، ج۷، ص۷۵، بیروت، دارالتّعارف، ۱۴۰۳ق.
وی را غالباً از
یاران امام علی
(علیهالسلام)
[۳]
مامقانی، محمدحسن، تنقیحالمقال، ج۲۸، ص۳۷۴، نجف، ۱۳۵۲ق.
[۴]
خویی، ابوالقاسم، معجم رجالالحدیث، ج۹، ص۱۵، بیروت، دارالمعرفة، ۱۳۸۲ق/۱۹۶۲م.
[۵]
مدرّس، محمدعلی، ریحانةالادب، ج۸، ص۴۲۸-۴۲۹، تبریز، ۱۳۴۶ش.
[۶]
اردبیلی، محمدعلی، جامعالرّواة، ج۱، ص۳۴۷، بیروت، دارالأضواء، ۱۴۰۳ق.
و «
ثقه
» دانستهاند،
[۷]
بحرالعلوم، محمدمهدی، رجال، ج۱، ص۲۶۹-۲۷۱، تهران، مکتبةالصادق، ۱۳۶۳ش.
مستند
علمای رجال
در این امر نیز قول
نَجاشی
است که همه این
خاندان
را «ثقات» خوانده است. از زندگی زیاد و دو پسر او سَلَمه و یزید چیزی نمیدانیم.
۲ - پانویس
۱.
↑
اردبیلی، محمدعلی، جامعالرّواة، ج۱، ص۳۳۵، بیروت، دارالأضواء، ۱۴۰۳ق.
۲.
↑
امین عاملی، سیدمحسن، اعیانالشیعه، ج۷، ص۷۵، بیروت، دارالتّعارف، ۱۴۰۳ق.
۳.
↑
مامقانی، محمدحسن، تنقیحالمقال، ج۲۸، ص۳۷۴، نجف، ۱۳۵۲ق.
۴.
↑
خویی، ابوالقاسم، معجم رجالالحدیث، ج۹، ص۱۵، بیروت، دارالمعرفة، ۱۳۸۲ق/۱۹۶۲م.
۵.
↑
مدرّس، محمدعلی، ریحانةالادب، ج۸، ص۴۲۸-۴۲۹، تبریز، ۱۳۴۶ش.
۶.
↑
اردبیلی، محمدعلی، جامعالرّواة، ج۱، ص۳۴۷، بیروت، دارالأضواء، ۱۴۰۳ق.
۷.
↑
بحرالعلوم، محمدمهدی، رجال، ج۱، ص۲۶۹-۲۷۱، تهران، مکتبةالصادق، ۱۳۶۳ش.
۳ - منبع
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل ابیالجعد»، ج۱، ص۳۵۱.
ردههای این صفحه :
آل ابی جعد
|
راویان ثقه
|
راویان حدیث
|
یاران امام علی
آخرین نظرات
حدیث
حدیث
ثقه
ثقه
حدیث